Wie zijn die hobbyjagers eigenlijk?

Zogenaamde ‘plezierjagers’ hangen liever niet aan de grote klok dat ze weerloze wilde dieren overhoop schieten. Maar als u tegen de plezierjacht bent, kunt u wel degelijk iets doen.

Via via ken ik een vrouw met wie ik het goed kon vinden. Mijn echtgenoot kende haar man via andere kanalen. De basis voor een vriendschap leek gelegd: ik nodigde hen uit om te komen eten. Vertelde wel dat ik iets vegetarisch zou bereiden, omdat wij geen dieren eten. Dat was geen probleem, zei de vrouw.

Na enig zoeken vonden we een geschikte datum. Maar toen ze vertelde dat ze mogelijk iets verlaat zouden zijn omdat haar man die dag ging (hobby-)jagen, heb ik de uitnodiging ingetrokken. Aan mijn tafel geen moordenaars! De vrouw verontschuldigde zich, ze vond het ook niet leuk dat hij dat deed, maar ja…

Als mijn echtgenoot zo’n ‘hobby’ koos, zou ik hem het huis uitjagen en hem nooit meer binnenlaten. Het zette mij wel aan het denken. Jagers zijn meestal onzichtbaar handelende, in groen gehulde types, die in groepjes opereren en áls je ze al ziet, zijn hun onder petten verborgen gezichten nauwelijks herkenbaar. Maar het zijn dus vaak mensen die we kennen. Zelf ken ik er ook een. Een aardig mens dat echt denkt dat ze iets bijdraagt aan natuurbehoud.

Tegenwoordig jagen ook veel stadse jongedames, omdat het dankzij foute artikelen zoals in de Linda een glamourachtig tintje heeft gekregen. Met modetips om ook nog aantrekkelijk ogend ‘ in de natuur bezig te zijn’.

Een klein onderzoekje lijkt aan te tonen dat ‘plezierjagers’ vaak artsen zijn, of werkzaam in de medische wereld. Ze hebben stressvolle en verantwoordelijke banen en, niet onbelangrijk, een behoorlijk salaris, want jagen is duur! Hun vrije dagen gebruiken ze graag om ontspannend bezig te zijn in de buitenlucht. Bij het doden van reeën, konijnen, hazen, zwijnen en fazanten -en het allerliefst vossen, want dat is het mooiste- glijdt de spanning van hen af en – goed voor hun geweten- ze ‘leveren hun bijdrage aan het op peil houden van de wildstand’.

De tandarts die uw gebit verzorgt, blijkt op zijn vrije dag op weerloze dieren te schieten. Wat vindt u daarvan?

Wonderlijk toch dat mensen die op relatief hoog niveau een studie hebben afgerond, niet openstaan voor wetenschappelijke bewijzen dat het categorisch doden van wilde dieren uitsluitend toename van aantallen dieren veroorzaakt. Dood een vos en er komt onmiddellijk een nieuwe voor in de plaats. Dood wilde ganzen en de achterblijvers leggen nesten met veel meer eieren. De enige echte oplossing voor ‘overlast’ door wilde dieren is ze wereldwijd uit te roeien, maar dat willen jagers ook weer niet. Hun jachtlust wordt dus voornamelijk gedreven door de behoefte ook volgend jaar weer wat te schieten te hebben…. Dat verklaart ook bijvoorbeeld dat jagers vaak voedsel voor hun prooien neerleggen als weersomstandigheden ongunstig zijn. Of dat ze meehelpen voorkomen dat dieren aangereden worden of zelfs helpen reekalfjes te redden uit velden waar nietsontziende hakselmachines oogst binnen gaan halen.. Er moet wel iets te bejagen blijven!

Ik zou de namen en gezichten van deze zogenaamde weldoeners willen kennen. Ik zou willen dat ze zich openlijk presenteren, als ze vinden dat ze zoveel ‘goeds’ doen, dat ze zomaar, uit de goedheid van hun hart, weerloze dieren doodschieten. Angst, paniek en pijn veroorzaken door hun goed getrainde en kostbare jachthonden achter kansloze dieren aan te sturen die ze met een kogelregen ‘omleggen’. Zelfs gunnen ze ze soms nog een laatste kogel om ze ‘uit hun lijden te verlossen.’

Het schijnt dat iets van 90 procent van de Nederlanders tegen de hobbyjacht is. Moeten die allemaal machteloos toezien hoe een relatief klein groepje malloten dieren doodknalt die- in feite- van niemand en dus ook van ons allemaal zijn?

Volgens mij kunnen we wel iets doen. Vraag je specialist, je huisarts, je tandarts, je fysiotherapeut, je bakker, je slager(!), je groenteman, je belastingadviseur, je kapper, je cosmetisch chirurg.. of hij of zij jaagt. Is dat zo? Zoek dan onmiddellijk een andere dienstverlener. Ik voor mij hoef geen advies of behandelingen van iemand die bloed aan zijn of haar handen heeft!

Annemarie van Gelder

3 november 2020