In 2011 heeft de provincie Utrecht beleid opgesteld met betrekking tot grote hoefdieren (herten en zwijnen). Hoewel de provincie vindt dat deze diersoorten een positieve bijdrage leveren aan de biodiversiteit heeft zij besloten dat damherten niet welkom zijn. Zodra damherten op eigen gelegenheid de provinciegrens oversteken, moeten ze worden gedood. Opmerkelijk, aangezien het gaat om een beschermde diersoort! Er wordt een uitzondering gemaakt voor het gebied Plantage Willem III/Remmerdense Heide (hierna: de Plantage) gelegen tussen Rhenen en Elst. Daar mag een beperkte populatie damherten van in totaal 50 dieren leven. Dat vraagt natuurlijk om moeilijkheden. Dit gebied is niet afgesloten met bijvoorbeeld een afrastering en de damherten weten natuurlijk niet dat ze buiten dit gebied ongewenst zijn.

Plan van Aanpak
Eind 2013 is in opdracht van de Faunabeheereenheid (organisatie van jachthouders) een plan van aanpak opgesteld voor de damherten in dit gebied. Ten tijde van het opstellen van dit plan verbleven de damherten nog het meest van de tijd binnen de Plantage. Daar vormen ze een verrijking van de natuur. Door hun gegraas dragen zij bij aan het tegengaan van verbossing en verruiging. In dit gebied worden gallowayrunderen en konikpaarden ingezet om dichtgroeien te voorkomen. Dat betekent in feite dat een toename van het aantal damherten alleen maar gunstig zou zijn.

Toestemming voor afschot
Op het moment van het opstellen van het plan van aanpak werd het aantal op bijna 70 dieren geschat. De Faunabeheereenheid vroeg op basis van dit plan een ontheffing aan om de ‘overtollige’ damherten dood te schieten. Eind 2014 is deze ontheffing verleend. En wat schetst onze verbazing. De ontheffing is verleend om de damherten binnen de Plantage te schieten. Volstrekt onbegrijpelijk. Door in dit gebied te gaan schieten, is de kans groot dat ze zich hier niet meer veilig voelen en zich in de omgeving gaan verspreiden. Iets wat de provincie juist wilde voorkomen.

Bijvoeren
Dit jaar bleken de jagers de afgelopen periode niet in staat te zijn geweest om de berekende aantallen te schieten. Waarschijnlijk gebeurde precies dat waar je op kon wachten: de dieren zoeken vaker hun heil buiten de Plantage. Maar daar heeft de beheerder van de Plantage, Het Utrechts Landschap, iets op gevonden. De beheerder heeft namelijk een aanvullende ontheffing aangevraagd om lokvoer te gebruiken om de damherten weer het gebied in te lokken. En de provincie voldoet aan dit verzoek. Begin april is ontheffing verleend om een enorme hoeveelheid voedsel per jaar te verstrekken en allemaal binnen de Plantage. Het gaat om ruim 400 kilo maïs/graan/eikels/beukennoten/kastanjes, ruim 400 kilo bietenpulp/rundveebrokken en ruim 2.300 kilo aardappelen/bieten/fruit. Dat is geen lokvoer meer. Dat gaat om op grote schaal bijvoeren, waardoor de aantallen dieren explosief kunnen gaan stijgen. Dat lijkt dan ook het doel te zijn. De provincie had in 2014 al toestemming verleend om de geschoten damherten voor consumptie- en handelsdoeleinden te gebruiken. Het lijkt er nu op dat het Utrechts Landschap van dit gebied een damhertenfokkerij aan het maken is.

Wij begrijpen werkelijk niet waar de provincie mee bezig is door op deze manier ontheffingen te verlenen voor een beschermde inheemse diersoort.

23 april 2018