De komst van de wolf in Nederland betekent een verrijking van de natuur. Deze natuurlijke predator draagt bij aan sterke en gezonde populaties herten en zwijnen. Momenteel wordt er een actieve hetze tegen dit dier gevoerd. Deze komt vooral uit de hoek van boeren en jagers. Boeren klagen over de schade aan hun schapen, terwijl honden een veel grotere kostenpost vormen. Jagers zien met lede ogen hoe deze natuurlijke jager hun hobby bedreigt.

Volledig beschermd
De wolf is volledig beschermd op grond van nationale en internationale regelgeving (Wet natuurbescherming en Habitatrichtlijn). Dat betekent dat deze dieren niet mogen worden gedood, maar ook niet mogen worden gevangen of verstoord.

Natuurlijk voedsel
Wolven eten bij voorkeur wilde hoefdieren, zoals reeën, herten en zwijnen. Deze in het wild levende hoefdieren zijn overigens zeker niet compleet weerloos tegenover wolven. Zeker volwassen herten en zwijnen kunnen zich goed verdedigen en zolang deze dieren in natuurlijke groepen leven, kunnen ze ook elkaar beschermen. Het zijn vooral de jonge dieren die kwetsbaar zijn. Dat geldt in feite ook voor gehouden runderen en paarden. Als zij in groepen leven, lopen zij weinig risico.

Schapen zijn kwetsbaar
Anders is dat voor schapen en geiten. Deze dieren leven van nature in het hooggebergte en als er gevaar dreigt trekken zij zich terug op berghellingen, waar bijvoorbeeld wolven hen niet kunnen volgen. Dat geeft meteen het probleem aan van schapen en geiten in Nederland. Zij komen hier niet van nature voor en kunnen nergens heen vluchten. In een weide kan een wolf in een keer meerdere dieren doden. Dat wordt surplus killing genoemd en doet zich voor in situaties waarin de prooi niet kan vluchten. Schapen zijn bovendien zo gedomesticeerd, dat hun natuurlijke instinct om er bij gevaar vandoor te gaan, ontbreekt. Het gaat daarbij overigens meestal om een zwervende wolf. Zodra wolven zich ergens hebben gevestigd, richten zij zich met name op de wilde hoefdieren.

Schapen beschermen
Schapen en geiten lopen dus wel een risico, maar zij kunnen prima worden beschermd. Zo zouden deze dieren ’s nachts kunnen worden opgehokt, kunnen elektrische rasters worden geplaatst of kunnen de kuddes worden bewaakt door herders en/of honden. Gezien hun kwetsbaarheid is het niet meer dan redelijk dat de houders deze dieren zelf actief beschermen.
Uit ervaringen elders blijkt overigens dat landbouwdieren minder dan 1% van het dieet van wolven uitmaken. Verreweg de meeste schapen die worden doodgebeten, zijn het slachtoffer van honden. Het gaat jaarlijks om duizenden gevallen. Als gebruik wordt gemaakt van de mogelijkheden om schapen tegen wolven te beschermen, bijvoorbeeld rasters of elektrische  netwerken, zal dit ook helpen tegen aanvallen van honden.

Hetze
De enkele aanvallen van wolven op schapen worden tegenwoordig breed uitgemeten in de pers. Deze berichten worden met name door boeren naar buiten gebracht waar jagers vervolgens direct op reageren door te stellen dat er moet worden ingegrepen. Zij bedoelen dan uiteraard met het geweer. Vermoedelijk behoort dit allemaal tot een goed georganiseerde mediacampagne.
Dat boeren op dit moment zo nadrukkelijk de media opzoeken met verhalen over door wolven doodgebeten schapen, is opmerkelijk. Ze zoeken zelden of nooit de publiciteit als het gaat om aanvallen door honden. Bovendien worden ze financieel gecompenseerd als het om wolven gaat. Sommige provincies bieden zelfs ondersteuning bij het toepassen van preventieve middelen.
Dat dit soort berichten door jagers worden opgeklopt, is wel heel logisch. Zij zien wolven als grote concurrent. Wolven jagen namelijk op dieren die de jagers liever willen schieten, zoals reeën, dam- en edelherten en wilde zwijnen. De enige echte jager is de wolf.

31 mei 2020