Fazant, waar ben je gebleven?
Vroeger was ik een fanatieke amazone. Ik had van de opbrengsten van mijn krantenwijkjes een paard gekocht en die stond bij een boer op het land. Het was toen allemaal nog redelijk betaalbaar, maar dat terzijde. Ik reed bijna dagelijks door het bos en langs de weilanden. Heerlijke ontspannen uurtjes, maar er was altijd een spelbreker: de fazant!
Fazanten zie je namelijk niet, tot je vlakbij bent. En dan ineens fladderen ze op, met zoveel kabaal dat je je een ongeluk schrikt. Probeer dan maar eens op je paard te blijven zitten, zeker als die ook schrikt en een sprong zijwaarts maakt, of er als een duvel vandoor gaat. En oh, wat gebeurde dat vaak! Je kan een paard gemakkelijk verkeersmak maken, zodat ie niet meer van auto’s of brommers schrikt. Maar fazanten wennen nooit. Die mooie vogels, dát geef ik wel eerlijk toe, blijven een nachtmerrie voor ieder mens te paard.
En nu, jaren later, wandel ik dagelijks met mijn hond door de natuur. Steeds vaker vraag ik mij af: waar zijn de fazanten gebleven? Soms vliegt er ineens eentje op vanuit de bosjes of de bermen. Dan schrik ik net zo hard als vroeger, maar ben er naderhand wel een beetje blij mee. Mijn hond gaat er gelukkig niet achteraan, maar kijkt me vragend aan. Waarom ineens die vrolijkheid om zo’n raar fladderende schreeuwlelijk? Ik antwoord hem dat ik blij ben dat ze er kennelijk toch nog zijn.
Een jager vertelde mij dat ze zijn verdwenen juist omdat ze niet meer massaal voor de jacht worden uitgezet. Sinds mei 1998 is dat verboden. Zie artikel 14 van de voormalige Flora- en faunawet.
Ik moet onmiddellijk denken aan een aflevering van Louis Theroux, een Amerikaanse documentairemaker, die op bezoek was bij een farm in Afrika die wilde dieren fokt voor de jacht: ‘Afrika Hunting Holiday’ De eigenaar van de farm claimt dat er al vele ‘wilde’ dieren zouden zijn uitgestorven als deze niet door mensen zouden worden gefokt. Dat ze vervolgens worden verkocht aan jacht-toeristen om doodgeschoten te worden, is slechts een bijzaak. Louis gaat de discussie aan met de eigenaar van de farm. Hij durft, terwijl ik nauwelijks durf te kijken. De spanning is groot, want ondanks dat Louis Theroux vaak zijn mening voor zich houdt, stelt hij in deze aflevering de eigenaar vragen die deze woest maakt.
Het zijn in mijn ogen rare gedachtekronkels. Je houdt een diersoort in stand, doordat jagers ze graag doodschieten en als trofee verzamelen. Ik wandel verder en ben blij dat ik vandaag een fazant heb gezien. Ze zijn er gelukkig nog, en dat op eigen kracht! En nu maar hopen dat een jager niet alsnog die ene fazant dood knalt.
Overigens hoorde ik dat er ook in ons land nog steeds illegaal fazanten voor de jacht worden gekweekt en uitgezet. Deze exemplaren zal je echter niet snel tegenkomen, omdat ze, onervaren als ze zijn, de vrijheid altijd maar kort zullen kunnen proeven.
Zie https://fauna4life.nl/fazanterie-in-deurne-legt-loodje/
Maria Brouwer
11 juni 2022